تاریخچه مختصری از تشکیل لشکر ده سیدالشهدا ع

به دنبال تحولات موفقیت آمیز در جبهه ها و شروع عملیات های بزرگ و گسترده در اواخر سال1360، حجم داوطلبان اعزام به جبهه ها فزونی یافت. با گسترش يگان هاي رزم سپاه، استان تهران (سپاه منطقه ده تهران) که نیروهای بسیج و سپاهی خود را به تیپ پیاده 27 محمد رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) و تیپ زرهی 20 رمضان اعزام می نمود؛ در پي تدارک و ایجاد یک یگان دیگر برآمد.

در پانزدهم فروردين ماه سال 1361، با حکم شهید داود کریمی _ فرمانده سپاه منطقه ده تهران_ ؛ تيپ سيدالشهدا (عليه السلام) به فرماندهي یکی از فرماندهان لشکر حضرت رسول (صلي الله عليه و اله و سلم) به نام محسن وزوایی؛ ابلاغ گرديد و با انتخاب چند نفر محدود به عنوان جانشین وعوامل اصلی تیپ؛ عازم منطقه شد. بنا به تدبیر شهید داود کریمی، مقررگرديد نیرو، تجهیزات وامکانات لازم براي تشکیل تیپ سيدالشهدا (عليه السلام)؛ از تیپ محمد رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) تأمین شود.

عقبه اين تيپ در منطقه جنوب در پادگان دوكوهه واقع در انديمشك و در جوار تيپ حضرت رسول قرار گرفت . تشكيل تيپ سيدالشهداء(ع) همزمان با شروع عمليات بيت المقدس گرديد كه در تاريخ هفدهم فروردين ماه همان سال در جلسه اي فوق العاده با حضور احمد متوسليان(فرمانده تيپ محمد رسوال الله(ص)، شهيد ابراهيم همت ،محسن وزوايي علي اصغر رنجبران(جانشين تيپ سيدالشهداء) و تني چند از كادر هاي اصلي دو تيپ سيدالشهداء(ع) و محمد رسول الله(ص) بنا به پيشنهاد برادر احمد متوسليان مبني بر در پيش بودن عمليات وبه منظور تقويت بيشتر تيپ محمد رسول الله(ص) و موافقت مجموع نفرات مقرر شد تيپ سيدالشهداء(ع) با تيپ محمد رسول الله(ص) در هم ادغام شوند. اين دو تيپ در مجموعه ادغامي عمليات بيت المقدس را با موفقيت به انجام رساند و بعد از آن به ماموريت جنوب لبنان اعزام شدند و شهادت محسن وزوايي در عمليات بيت المقدس و اسارت برادر احمد متوسليان در بيروت و ضرورت ايجاد يك تيپ رزمي مستقل باعث گرديد كه در شهريور 1361 تيپ سيدالشهداء(ع) با فرماندهي برادر حاج علي موحد دانش مجدداً راه اندازي و شروع به فعاليت نمايد .

تشكيل هسته اولیه فرماندهی تيپ سيدالشهداء (عليه السلام) از طرف فرماندهی منطقه ده تهران، با شروع عمليات بيت المقدس همزمان گردید. از آنجا كه تشکیل تیپ سیدالشهداء(عليه السلام) و انتصاب فرماندهی آن، داراي هيچ حکمي از جانب فرماندهی کل سپاه نبوده ، بر اين اساس، در تاريخ هفدهم فروردين ماه، طی جلسه اي در پادگان دوکوهه، بنا به پيشنهاد برادر (جاویدالاثر) حاج احمد متوسليان فرمانده وقت تیپ محمد رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم)، مقرر شد به خاطر در پيش بودن عمليات و به منظور ممانعت از تجزیه و تضعیف تيپ محمد رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم)؛ فرماندهان پیشنهادی جهت راه اندازی اولیه تيپ سيدالشهداء(عليه السلام)؛ به عنوان فرماندهان یکی از محورهای عملیاتی در تيپ27 محمد رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) بنام محور سیدالشهداء(عليه السلام) انجام وظیفه نمایند.

اما رخدادهايي مانند شهادت محسن وزوايي در عمليات بيت المقدس، اعزام تیپ محمد رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) به سوریه و اسارت حاج احمد متوسلیان توسط نیروهای وابسته به صهیونیزم، عملاً تشکیل تیپ سیدالشهداء (عليه السلام) را در همان مراحل اولیه متوقف نمود.

بعد از عملیات رمضان و در شهريور ماه 1361، با تصویب و مجوز قرارگاه خاتم الانبیاء (صلي الله عليه و آله و سلم) و حکم فرماندهی کل سپاه، تيپ پیاده 10 حضرت سيدالشهداء (عليه السلام) به صورت رسمی و به فرماندهي برادر حاج علي موحد دانش و واگذاری نیرو و تجهیزات از سپاه تهران، عملاً تشکیل و شروع به فعاليت نمود.

در اين مرحله، تيپ سیدالشهداء (عليه السلام)، با استقرار در پادگان امام حسین (علیه السلام) تهران و جذب نیرو و امکانات، با راه اندازي چهار گردان پياده به نام های گردان حضرت قمر بنی هاشم(عليه السلام)-گردان حضرت علی اکبر(عليه السلام)-گردان حضرت قاسم(عليه السلام) وگردان زهیر و گردانهاي پشتيباني (ادوات، پدافند، مهندسي، بهداري، مخابرات، تخریب و…) از تهران به مقصد جبهه هاي نبرد، عازم اسلام آباد غرب شد و پادگان الله اكبر را به عنوان عقبه خود انتخاب نمود.

شهيد حاج علي موحددانش، در مدت کوتاه فرماندهي بر تيپ سيدالشهداء عليه السلام، آموزش، سازماندهي و تأمين نيازمندي هاي اوليه تيپ را با جدیت پیگیری نمود. وي، مأموريت پدافندي عمليات مسلم ابن عقيل در منطقه عمومي سومار را به عهده گرفت و تا آذر ماه 1361 فرماندهي تيپ را به عهده داشت سپس به خاطر عدم تمایل به ادامه حضور در سمت فرماندهی تیپ، در آذر ماه سال 1361 از سمت خود استعفا داد و فرماندهي تيپ سيدالشهداء (عليه السلام) به عهده شهيد كاظم نجفي رستگار (مسؤول عملیات تیپ) گذارده شد.

شهيد رستگار، ضمن تقويت و استحكام سازماني تيپ و تغيير توانمندي آن از يك سازمان نوپا و پدافندي، به یک تیپ عملیاتی و قدرتمند، با جذب نیروهای مجرب و توانمند از کادر سپاهی، پاسدار وظیفه، بسیجی و كمك هاي مردمی، از سپاه های تهران وشهرستانهای ری، ورامین،کرج، دماوند و... تيپ را در عمليات هاي والفجر مقدماتي، والفجر يك، والفجر دو، والفجر چهار و خيبر شركت داد و توانمندي تيپ را به حدي از قدرت رساند كه به عنوان يكي از تيپ هاي عملياتي برتر در سازمان سپاه مطرح گرديد و در بین یگان های خودی، به یکی از یگان های ضربتی، خط شکن و سریع الانتقال تبديل شد به طوريكه در هر منطقه اي وارد میشد، فرماندهان دشمن را به هراس وامي داشت.

از آبان ماه 1363 فرماندهي تيپ، به عهده برادر حاج محمد خزاعي، از فرماندهان باسابقه و عملیاتی لشکر محمدرسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) قرار گرفت. در این مرحله، سردار جواد حکمی به عنوان جانشین، سردار باقر تاجیک به عنوان رئیس ستاد و سردارشهید علیرضا نوری به عنوان مسؤول عملیات تیپ، ایشان را همراهی کرده و سازمان تیپ را پوشش دادند. در اين مقطع زمانی (سال 1363)، جبهه هاي ايران با ركود عملياتي مواجه بوده و تنها يك عمليات (عملیات بدر) در زمان فرماندهي برادر خزاعي انجام شد كه در اين عمليات، تيپ سيدالشهداء (علیه السلام)، صرفاً به عنوان احتياط لشکر محمد رسول الله(صلي الله عليه و آله و سلم) تعیین شد.

در اواخرخرداد ماه سال 1364، فرماندهي تيپ به برادر علي فضلي واگذار شد. ایشان که از چهره ها و فرماندهان شاخص، شناخته شده، دارای سابقه فرماندهی در لشکر محمد رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) و مورد وثوق فرماندهان عالی جنگ بود، عليرغم مجروحيت هاي مكرر و مصدوميت ها و معلوليت هاي شديد، تا بهمن ماه 1376 فرماندهي لشكر سیدالشهداء (علیه السلام) را به عهده داشت. در زمان فرماندهی سردار فضلی، در تاریخ 28 خردادماه سال 1365 بود که با توجه به توان رزمي، عملياتي، استعداد و همچنين حماسه آفريني هاي تيپ سيدالشهداء (عليه السلام) در عرصه هاي نبرد؛ به منظور تقويت و گسترش سازمان رزمي و افزایش سطح لياقتها و شايستگي هاي تيپ، با تصويب فرماندهي محترم كل سپاه؛ تیپ سیدالشهدا علیه السلام، از تيپ پياده به "لشكر نيرو مخصوص" ارتقاء یافته و تغيير سازمان داد.